Γιώργος Ιατρίδης: Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους και στις δυνάμεις τους

Συγγραφέας με “ιδιαίτερο” τρόπο γραφής, αρθρογράφος σε blogs και στιχουργός, ενώ δηλώνει (πως αλλιώς;) ότι του αρέσουν τα social media.

Ο Γιώργος Ιατρίδης παρουσιάζει στο anemosradio.gr για το βιβλίο του με τίτλο “Εικονικά Πραγματικοί”, και μας αποκαλύπτει τι τον οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου του όπως και διάφορες πτυχές του χαρακτήρα του…

“Εικονικά Πραγματικοί”, θα λέγαμε μια ιδιαίτερη συγγραφή βιβλίου, λόγω της μορφής που επιλέξατε να το συγγράψετε. Μιλήστε μας για το τι σας ώθησε σε αυτό τον τρόπο γραφής…

Πάντα μου άρεσε να γράφω σε μικρή φόρμα. Στίχος, νουβέλα, άρθρα με αρίθμηση. Ακόμα, μου άρεσαν και συνεχίζουν να μου αρέσουν τα social media. Οπότε αναπόφευκτα ο τρόπος που θα έγραφα το βιβλίο θα ήταν μέσα από μικρές ιστορίες της μιας σελίδας. Λίγο μετά μου γεννήθηκε και η ιδέα να το πραγματοποιώ κάθε μέρα, οπότε κάπως έτσι προέκυψαν 366 κείμενα.

Για όσους δεν έχουν έρθει σε επαφή με το “Εικονικά Πραγματικοί”. Θα θέλαμε να μας πείτε τη θεματολογία, όπως και το ιδιαίτερο που θα αντικρίσουν οι αναγνώστες του.

Όσον αφορά τη θεματολογία έχει να κάνει με τα κοινωνικά δίκτυα, το internet, τις νέες τεχνολογίες και πως όλα αυτά μας επηρεάζουν. Ακόμα, πολλοί αφορισμοί αναδεικνύουν την καλή πλευρά, οπότε αυτή η δράση-αντίδραση δυνητικά φέρνει τη (αυτό)βελτίωση. Το ιδιαίτερο είναι πως κάθε μία μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο, για όλο το 2020 δηλαδή, θα δημοσιεύονται τα κείμενα στο internet.

Πόσο πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει στον αναγνώστη η διέγερση στην αναμονή, να περιμένει, δηλαδή, την επόμενη ημέρα ώστε να έχει τη δυνατότητα να διαβάσει ένα νέο κομμάτι του βιβλίου;

Εάν αρέσει στον αναγνώστη το βιβλίο, τότε σίγουρα δημιουργείται η διέγερση που περιγράψατε, επίσης πάντα όταν γράφω νιώθω λίγο και αναγνώστης, οπότε εγώ θα ήθελα να το διαβάσω όλο από την πρώτη μέρα, αλλά εγώ δεν μετράω μάλλον…

Σύμφωνα με αυτά που διαβάσαμε στα κείμενά σας καταλαβαίνουμε ότι έχετε την άποψη ότι το διαδίκτυο μας οδήγησε στο να είμαστε “απρόσωποι”. Μιλήστε μας για τους λόγους που σας έκαναν να επιλέξετε τη διαδικτυακή μορφή γραφής και όχι την κλασική υλική μορφή ενός βιβλίου;

Θα ήθελα να σταθώ λίγο εδώ. Η αλήθεια είναι πως έρχεται σε μία αντιπαράθεση όλο αυτό. Από την μία να σχολιάζω και να περιγράφω τις αρνητικές επιπτώσεις των κοινωνικών δικτύων και από την άλλη να κυκλοφορώ το βιβλίο μέσα από το Internet· εγώ όμως πάντα πίστευα σε αυτά και στη δύναμη που έχουν, απλά θέλω μέσα από τις ιστορίες ο κόσμος να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι, την καλή και την κακή χρήση. Σίγουρα πάντως, συνετέλεσε πως μερικοί εκδοτικοί οίκοι δεν ενδιαφέρθηκαν, οπότε τα social ήταν μονόδρομος.

Ως προσωπικότητα πόσο πιστεύετε ότι σας έχει παρασύρει και εσάς αυτή η “διαδικτυακή λαίλαπα” που κατακλύζει το σήμερα;

Το βιβλίο είναι (και) βιωματικό. Έχω κάνει πολλά από αυτά που σχολιάζω, και εκεί για εμένα βρίσκεται όλο το νόημα. Μέσα από τις ιστορίες περιγράφω το μάθημα, μέσα από το πάθημα.

Παράλληλα είστε και συντάκτης σε κάποιο blog, πράγμα που μας οδηγεί στη σκέψη ότι και εσείς παρακολουθείται καθημερινά τη ροή των social media. Πιστεύετε αν δεν είχατε αυτή την ιδιότητα θα κάνατε την ίδια χρήση του διαδικτύου ακόμη και σε σημείο εθισμού που παρατηρούμε σήμερα;

Εδώ και περίπου δεκατέσσερα χρόνια που έχω λογαριασμούς στα social (και οχτώ που αρθρογραφώ) πάντα ήμουν παρατηρητής κυρίως, κι όχι χρήστης. Η ιδιότητα μου, λοιπόν, αυτή με βοήθησε πάρα πολύ στο να μην εθιστώ. Αν δεν είχα αυτή την ενασχόληση και την απάθεια ας πούμε, λογικά θα ανέβαζα περισσότερες προσωπικές στιγμές, κάτι που δεν ταιριάζει σε εμένα.

Αλήθεια, ποιο είναι το όραμα ή οι προσδοκίες σας για το αύριο;

Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους και στις δυνάμεις τους. Αν κάθε ένας βάλει ένα μικρό λιθαράκι και αρχίσει να πιστεύει στον εαυτό του, τότε θα μιλάμε για μία κοινωνία με περισσότερα χαμόγελα και περισσότερα πραγματοποιημένα όνειρα. Αυτό μου αρκεί.

Αναζητώντας το βιογραφικό σας παρατηρήσαμε ότι μεταξύ άλλων παρακολουθήσατε και μαθήματα στιχουργικής. Θα σας ενδιέφερε η μελοποίηση κάποιου δικού σας στίχου ώστε να δώσετε στους αναγνώστες σας την ευκαιρία να τον ακούσουν;

Ναι, η αλήθεια είναι πως στο ξεκίνημά μου, παρακολουθούσα μαθήματα στιχουργικής, για εμένα ο στίχος είναι μαγικός, αποτελεί ένα ταξίδι. Μπορεί να σου αλλάξει όλη την ύπαρξη, τη ζωή, όπως φυσικά και ένα βιβλίο. Αδιαμφισβήτητα θα ήθελα να μελοποιηθούν κάποια τραγούδια μου, δεν νιώθω καλά που τα έχω τόσο καιρό στο συρτάρι. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα τραγούδι που μπορεί κάποιος να το ακούσει, λέγεται “Μόνος στο έρημο νησί”.

Πριν σας αποδεσμεύσουμε και ευχηθούμε καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο θα θέλαμε να χαρίσετε στο αναγνωστικό κοινό του anemosradio.gr έναν από τους τόσο αξιόλογους στίχους σας…

“Τα σχέδια που έκανα μυρίζανε αλμύρα

μα η θάλασσα δεν έφτανε, ποτέ μες στο χαρτί

το αίνιγμα της έλυσα σκουραίνοντας τη μοίρα

εκείνη που μου χάρισε για προίκα η ζωή”.

Συνέντευξη: ΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ